Simon had gisteravond en vannacht buikpijn, heeft een paar keer overgegeven. Paracetamol hielp vannacht gelukkig om in slaap te vallen. Helaas blijft de yoghurt van het ontbijt er niet in en gaat hij zich weer slechter voelen. Aangezien er op deze camping betaald moet worden voor de douche en het beheer wat vaag is (we hebben nog niemand gezien), zoek ik naar een andere plek. Op 7 km fietsen is Camping Amerika bij Františkovy Lázn?. Met gelukkig een Engelse website. Ze hebben kleine huisjes met 2 stapelbedden, stopcontact en verder niks. Eigenlijk meer een houten tent. Perfect voor ons, Simon heeft een goed bed nodig en een makkelijk beschikbare (gratis) douche.Ik heb ze gemaild en krijg snel reactie dat we er terecht kunnen.

Simon gaat in de schaduw liggen op een grondzeil met zijn slaapzak en valt nog weer in slaap. Ik pak op mijn dooie akkertje alles in. Ondertussen arriveren er wat mensen die bij de camping horen en wil ik betalen. Maar dat kan eigenlijk niet bij deze mensen. De receptie opent pas om 11u! De nieuwe Tsjechische eigenaren moeten duidelijk nog erg wennen.Ze zullen snel genoeg merken dat 11u te laat is, er zijn nu al meerdere kampeerders die om 9u graag willen betalen omdat ze willen vertrekken. Het is een camping die gunstig ligt voor fietsers en gisteravond zijn er na ons nog 4 gearriveerd. Maar het wordt gelukkig opgelost. De persoon van de receptie wordt gebeld en vertelt waar de tarieven te vinden zijn. Wij betalen €15 (gelukkig accepteren ze euro's, we hebben nog geen kronen gehaald).

Ook praat ik nog even met de NLse buren met camper. Hij is net met een interessante korte kano even op het meer gaan varen. Hij blijkt een instructie en verhuur bedrijf voor kano's te hebben gehad, is nu net met pensioen. Hun dochter, Martina Weggeman, is slalomkanoër op Olympisch niveau. Ga ik opzoeken. We hebben het even over positieve levenshouding (die we duidelijk delen) en dat krijgt extra lading als zij vertelt dat ze Alzheimer heeft, maar dat ze zo blij is met een experimenteel medicijn dat ze krijgt en met de reizen die ze samen nog maken. Poeh, over positieve levenshouding gesproken! Ik had toevallig gister de sterke gedachte dat Simon en ik, nu deze reis zo fantastisch gaat, echt alles aankunnen. Deze ervaring en herinnering neemt niemand ons meer af. We kiezen ervoor om tegenslagen te nemen zoals ze komen en ze niet erger te maken met negatieve gedachten. Ik kon dit meestal al wel, maar het is mooi om te zien dat Simon het ook kan. Waardevol!

Goed, genoeg overpeinzingen. Tegen 10 uur is alles gepakt en voelt Simon zich, na nog een paracetamol en een beetje slapen, goed genoeg om te gaan fietsen. Tijdens de rit gaat Simon zich gelukkig nog wat beter voelen. Ik had al visioenen dat ik 2x zou moeten fietsen om alle bagage te vervoeren, maar dat is niet nodig. Het kost een half uurtje. En de nieuwe camping is prima! De receptie is na 10u dicht, maar ik mail dat we er zijn en er komt meteen iemand. We betalen 420 kronen (€21) en krijgen de sleutel van huisje 23; volgens Frank (Blaakmeer) "een priemhuisje" :-). Alle bagage kan mooi op de bovenbedden, Simon gaat meteen naar de douche en daarna naar bed. Ik zet de stoeltjes buiten en ga water halen voor koffie voor mij en thee voor Simon. Er blijkt een keukentje te zijn met waterkoker, handig! Blij met de thermosfles die ik toch maar heb meegenomen.

Simon valt in slaap onder twee slaapzakken. Hij heeft het koud... Hum. Toevallig heb ik ook een koortsthermometer meegenomen. Zoals verwacht inderdaad koorts: 38,5. Valt nog mee. Hij blijft uiteindelijk de hele dag in bed, grotendeels slapend.

Ik ga in de middag even naar het stadje Františkovy Lázn?, één van de oude kuuroorden in deze streek. Heel veel gele gebouwen. Het heeft wel wat. Ook veel kreupele mensen en kuur-hotels, de geneeskracht en weldaad van de bronnen worden duidelijk nog steeds gebruikt en vertrouwd. Heeft ook wel wat. Ik fiets en loop wat rond, eet een echte lokale wafel, trek 3000 kronen uit een pinautomaat (ongeveer €125) en doe boodschappen bij een Lidl. Grappig, het is dezelfde Lidl als je bij ons en in Duitsland treft, met deels dezelfde merken en producten, maar ook enkele duidelijk Tsjechische aanpassingen. Er staat specifiek vermeld wanneer een product Tsjechisch is. Ik test twee zoetigheden, een klein donutbolletje met nutella vulling (mwoah) en een zoet broodje met frisse kwarkvulling en pruimenjam oid. Die is wel lekker. Ik koop er ook een kleine fietspomp; we hebben al een goede mee van Loes, maar ik vind 1 extra toch wel fijn. En ik kan zijn mooie drukwijzertje niet weerstaan ;-).

Op de terugweg zie ik een grauwe klauwier, leuk! En de wielewaal die ik vanochtend bij aankomst al hoorde, zit er nog steeds. Je ziet 'm bijna nooit (zit hoog in een populier), maar hoort 'm des te beter.

Terug op de camping ligt Simon nog met rode wangen in bed. Ik maak wat bouillon en aardbeien, die gaan erin. Ga zelf buiten zitten op mijn stoeltje en wat schrijven en voorbereiden voor de komende dagen. Het weer is trouwens duidelijk wat anders dan de afgelopen dagen. Wat minder warm en er zijn enkele korte buien. We prijzen onszelf gelukkig dat we net nu in een houten tent bivakkeren!

Voor het avondeten wil ik net na 19u wat halen bij het restaurant bij de camping. Simon heeft inmiddels ook al wel zin in een burger ofzo. Helaas, het restaurant sluit al in 18u. Pff, wie bedenkt dat nou. Gelukkig hebben we wel wat nood-eten mee, een zakje gevriesdroogd spul, gekocht bij Decathlon. Het is couscous met kikkererwten en groente. De eerste happen zijn wel goed, daarna valt het toch wat tegen. Ben eigenlijk nog nooit een lekkere variant tegengekomen. Nou ja, er zit energie in. Simon eet het meeste op. Toe nog wat aardbeien. Prima zo.

Nog even buiten schrijven, ondanks de muggen. Tegen 22u heb ik het verhaal van gister op de reismee-blog gezet en zometeen voor half 11 is deze ook wel klaar. De foto's moeten later, de wifi is hier niet geweldig en ik heb nu geen zin meer om ze uit te zoeken. Slaaptijd! En dan zien we morgen wel hoe het loopt. Simon denkt nu dat hij wel weer wat kan fietsen. We zien het wel!