Simon ziek - 7 km naar andere camping - Františkovy Lázně
Simon had gisteravond en vannacht buikpijn, heeft een paar keer overgegeven. Paracetamol hielp vannacht gelukkig om in slaap te vallen. Helaas blijft de yoghurt van het ontbijt er niet in en gaat hij zich weer slechter voelen. Aangezien er op deze camping betaald moet worden voor de douche en het beheer wat vaag is (we hebben nog niemand gezien), zoek ik naar een andere plek. Op 7 km fietsen is Camping Amerika bij Františkovy Lázn?. Met gelukkig een Engelse website. Ze hebben kleine huisjes met 2 stapelbedden, stopcontact en verder niks. Eigenlijk meer een houten tent. Perfect voor ons, Simon heeft een goed bed nodig en een makkelijk beschikbare (gratis) douche.Ik heb ze gemaild en krijg snel reactie dat we er terecht kunnen.
Simon gaat in de schaduw liggen op een grondzeil met zijn slaapzak en valt nog weer in slaap. Ik pak op mijn dooie akkertje alles in. Ondertussen arriveren er wat mensen die bij de camping horen en wil ik betalen. Maar dat kan eigenlijk niet bij deze mensen. De receptie opent pas om 11u! De nieuwe Tsjechische eigenaren moeten duidelijk nog erg wennen.Ze zullen snel genoeg merken dat 11u te laat is, er zijn nu al meerdere kampeerders die om 9u graag willen betalen omdat ze willen vertrekken. Het is een camping die gunstig ligt voor fietsers en gisteravond zijn er na ons nog 4 gearriveerd. Maar het wordt gelukkig opgelost. De persoon van de receptie wordt gebeld en vertelt waar de tarieven te vinden zijn. Wij betalen €15 (gelukkig accepteren ze euro's, we hebben nog geen kronen gehaald).
Ook praat ik nog even met de NLse buren met camper. Hij is net met een interessante korte kano even op het meer gaan varen. Hij blijkt een instructie en verhuur bedrijf voor kano's te hebben gehad, is nu net met pensioen. Hun dochter, Martina Weggeman, is slalomkanoër op Olympisch niveau. Ga ik opzoeken. We hebben het even over positieve levenshouding (die we duidelijk delen) en dat krijgt extra lading als zij vertelt dat ze Alzheimer heeft, maar dat ze zo blij is met een experimenteel medicijn dat ze krijgt en met de reizen die ze samen nog maken. Poeh, over positieve levenshouding gesproken! Ik had toevallig gister de sterke gedachte dat Simon en ik, nu deze reis zo fantastisch gaat, echt alles aankunnen. Deze ervaring en herinnering neemt niemand ons meer af. We kiezen ervoor om tegenslagen te nemen zoals ze komen en ze niet erger te maken met negatieve gedachten. Ik kon dit meestal al wel, maar het is mooi om te zien dat Simon het ook kan. Waardevol!
Goed, genoeg overpeinzingen. Tegen 10 uur is alles gepakt en voelt Simon zich, na nog een paracetamol en een beetje slapen, goed genoeg om te gaan fietsen. Tijdens de rit gaat Simon zich gelukkig nog wat beter voelen. Ik had al visioenen dat ik 2x zou moeten fietsen om alle bagage te vervoeren, maar dat is niet nodig. Het kost een half uurtje. En de nieuwe camping is prima! De receptie is na 10u dicht, maar ik mail dat we er zijn en er komt meteen iemand. We betalen 420 kronen (€21) en krijgen de sleutel van huisje 23; volgens Frank (Blaakmeer) "een priemhuisje" :-). Alle bagage kan mooi op de bovenbedden, Simon gaat meteen naar de douche en daarna naar bed. Ik zet de stoeltjes buiten en ga water halen voor koffie voor mij en thee voor Simon. Er blijkt een keukentje te zijn met waterkoker, handig! Blij met de thermosfles die ik toch maar heb meegenomen.
Simon valt in slaap onder twee slaapzakken. Hij heeft het koud... Hum. Toevallig heb ik ook een koortsthermometer meegenomen. Zoals verwacht inderdaad koorts: 38,5. Valt nog mee. Hij blijft uiteindelijk de hele dag in bed, grotendeels slapend.
Ik ga in de middag even naar het stadje Františkovy Lázn?, één van de oude kuuroorden in deze streek. Heel veel gele gebouwen. Het heeft wel wat. Ook veel kreupele mensen en kuur-hotels, de geneeskracht en weldaad van de bronnen worden duidelijk nog steeds gebruikt en vertrouwd. Heeft ook wel wat. Ik fiets en loop wat rond, eet een echte lokale wafel, trek 3000 kronen uit een pinautomaat (ongeveer €125) en doe boodschappen bij een Lidl. Grappig, het is dezelfde Lidl als je bij ons en in Duitsland treft, met deels dezelfde merken en producten, maar ook enkele duidelijk Tsjechische aanpassingen. Er staat specifiek vermeld wanneer een product Tsjechisch is. Ik test twee zoetigheden, een klein donutbolletje met nutella vulling (mwoah) en een zoet broodje met frisse kwarkvulling en pruimenjam oid. Die is wel lekker. Ik koop er ook een kleine fietspomp; we hebben al een goede mee van Loes, maar ik vind 1 extra toch wel fijn. En ik kan zijn mooie drukwijzertje niet weerstaan ;-).
Op de terugweg zie ik een grauwe klauwier, leuk! En de wielewaal die ik vanochtend bij aankomst al hoorde, zit er nog steeds. Je ziet 'm bijna nooit (zit hoog in een populier), maar hoort 'm des te beter.
Terug op de camping ligt Simon nog met rode wangen in bed. Ik maak wat bouillon en aardbeien, die gaan erin. Ga zelf buiten zitten op mijn stoeltje en wat schrijven en voorbereiden voor de komende dagen. Het weer is trouwens duidelijk wat anders dan de afgelopen dagen. Wat minder warm en er zijn enkele korte buien. We prijzen onszelf gelukkig dat we net nu in een houten tent bivakkeren!
Voor het avondeten wil ik net na 19u wat halen bij het restaurant bij de camping. Simon heeft inmiddels ook al wel zin in een burger ofzo. Helaas, het restaurant sluit al in 18u. Pff, wie bedenkt dat nou. Gelukkig hebben we wel wat nood-eten mee, een zakje gevriesdroogd spul, gekocht bij Decathlon. Het is couscous met kikkererwten en groente. De eerste happen zijn wel goed, daarna valt het toch wat tegen. Ben eigenlijk nog nooit een lekkere variant tegengekomen. Nou ja, er zit energie in. Simon eet het meeste op. Toe nog wat aardbeien. Prima zo.
Nog even buiten schrijven, ondanks de muggen. Tegen 22u heb ik het verhaal van gister op de reismee-blog gezet en zometeen voor half 11 is deze ook wel klaar. De foto's moeten later, de wifi is hier niet geweldig en ik heb nu geen zin meer om ze uit te zoeken. Slaaptijd! En dan zien we morgen wel hoe het loopt. Simon denkt nu dat hij wel weer wat kan fietsen. We zien het wel!
16e fietsdag - 68 km (cum. 1062) - Fichtelgebergte, Simon geslaagd, Tsjechië
TOPdag! Letterlijk en figuurlijk. Hoogste punt van de route bereikt, 780 meter. En Simon heeft gehoord dat hij is geslaagd voor zijn Gymnasium diploma!
De dag begint om 6u15 na een goede nacht in een echt bed. Simon heeft erg goed geslapen, ik vrij goed, had alleen wat last van hitte (opvliegers, heb ik in de tent raar genoeg geen last van) en een te zacht kussen. Lekker ontbijt, oa melk en cruesli! En broodjes, jus, gekookt ei, yoghurt, mmm. We nemen ook wat broodjes mee voor de lunch.
Vertrekken om half 9 met enige spanning voor de klim die eraan komt. Al na 2 km staat er op onze route een bord dat er in het fietspad richting Bischofsgrün 2,3 kilometer verder een Vollsperrung is en je de Umleitung moet nemen. Een check op de kaart leert dat de nieuwe route meteen de helling op gaat itt de Praagroute die zo lang mogelijk in het dal van de Weißer Main blijft. Nou ja, pech. Het zou vervelender zijn om ruim 2 km te klimmen en dan terug te moeten. De exacte stijgingspercentages weet ik niet, maar mijn kaart-app laat enkele hellingen van 15% zien. Sommige lukken (net) fietsend, bij andere moeten we lopen. Simon houdt het vaak wat langer vol dan ik. De sterkste stijgingen zitten meteen in de eerste paar kilometer tot het gehucht Föllmar, daarna gaat het iets makkelijker. De uitzichten maken het waard, we kunnen het dal van de Main mooi inkijken. Verderop komen we in het bos. Hoog, veel vogels, groen, geen mensen. Wauw.
Rond half 12 pauze, net wanneer Simon wordt gebeld door zijn mentor. Hij is zonder problemen geslaagd! WAUW! Hij had het wel verwacht, maar als hij scheikunde en biologie toch slechter had gemaakt dan verwacht, had het nog fout kunnen gaan. Maar dat waren beide voldoendes! Alleen Latijn een onvoldoende, maar dat wist hij eigenlijk al wel. Ik had een Nederlandse vlag en een "GESLAAGD"-button verstopt in een fietstas. Is een goede verrassing. Hij fietst daarna een tijd met de vlag als wapperende cape. De paar mensen die we tegenkomen kijken verbaasd. Haha, ze hebben vast geen idee waar het voor is.
Na de stijging volgen wat lekkere afdalingen, op een ruime asfaltweg halen we een maximum van 55 km/u. Gaat lekker! We besluiten het dorp Bischofsgrün links te laten liggen en de Praagroute pas weer op te pakken bij het plaatsje Fichtelberg. Onderweg nog twee omleidingen, maar die zijn aangegeven voor auto's en we wagen het er maar op. Gelukkig terecht.
De campings liggen vandaag voor ons wat ongunstig. De dichtstbijzijnde is al op 20 km, de volgende daarna is pas in Tsjechië, op 70 km. We besloten gister al om onderweg te kiezen. Gelukkig blijkt dat het prima gaat en we durven de 70 wel aan. Terecht, we halen het makkelijk. Onderweg nog wel wat meer, soms forse hellingen. Verder mooie dorpjes (oa Brand, Elisenfels), bossen, ruige weilanden, uitzichten. In Marktredwitz staat een Edeka langs de route waar we proviand inslaan. Oa een diepvriesmaaltijd paella die mooi twee 0% biertjes kan koelen. Zijn weer blij met de koeltas.
Volgend top-moment van de dag is het passeren van de grens met Tsjechië. Voor Simon een volledig nieuw land, voor mij eigenlijk ook. Ben in 1980 wel als 10-jarige in Tsjechoslowakije geweest, toen nog achter het ijzeren gordijn. Toen met een lange wachttijd bij de grens (meen ik me te herinneren), en nu fietsen we fluitend langs een grenspaal. Je zou er zo voorbij fietsen zonder het door te hebben!
Ik heb onderweg gebeld naar de camping bij Briza en bij geen gehoor maar gemaild. Geen reactie gekregen, maar op basis van de vriendelijke Nederlandse website, durven we het er wel op te wagen. We zijn er net na 18u, maar de receptie is al gesloten (staat op een post-it die op de deur hangt). Dan maar wat andere kampeerders vragen, het zijn bijna allemaal Nederlanders. "O, zijn ze er weer niet? Nou ja, je kunt vast wel een plekje zoeken". Er is zat ruimte, dus dat lijkt ons ook. Het wifi-wachtwoord hangt ergens aan een muur, mooi. Alleen voor douchen heb je een muntje nodig dat we niet hebben. Dat krijgen we echter later van mensen die er 2 over hebben omdat ze morgen heel vroeg vertrekken. Aardig! Van hen horen we ook dat de camping 3 weken geleden is overgenomen. Het is vanaf 2008 opgebouwd door twee Nederlanders, maar die hebben het dus net verkocht aan Tsjechen. De mensen van wie we dat horen zijn vrij negatief, verwachten dat de camping het niet lang meer zal maken. Zou jammer zijn, het is een hele mooie met terrassen, pal aan een meer, zwembad, huisjes, barretje.
Simon duikt al op tijd zijn bed in, maar komt er later weer uit omdat hij buikpijn heeft een moet overgeven. Dat gebeurt later nog een keer. Gelukkig helpt een paracetamol uiteindelijk wel om toch nog wat te slapen. Geen idee wat het is, ik heb nergens last van, dus de kans dat het iets met eten te maken heeft, is vrij klein. Hopelijk is hij morgen weer wat beter!
15e fietsdag - 63 km (cum. 994) - Main radweg, Kulmbach, hotel!
Wekker weer op half 6. Simon heeft niet zo goed geslapen, doet rustig aan. Toch wel om kwart voor 8 weg. Tenten waren vrij nat van condens. Nog best fris, vesten aan. Volgen vandaag de Main en fietsen een groot gedeelte langs een rustige spoorlijn. Twee keer een overdekte fietsbrug over de Main. Veel stukken met kruidenrijke graslanden. Torenvalkjes, rode wouwen, raven, rode pimpernel. Mooi!
Koffie in de stad Kulmbach, hier torent een slot boven de stad uit en het marktplein is mooi. Voor de route er naar toe zijn we iets afgeweken van de Praagroute om zo langs de plek te komen waar de Rode Main en de Witte Main samenkomen. Dat is echter eigenlijk niet te zien (dan moeten we wat omfietsen en zo belangrijk vind ik het nou ook weer niet). Helaas komen we daarna op een vrij grote weg, gelukkig en vrij kleine afstand en bergaf, dus we zijn er snel weer vanaf.
Lunch bij 50 km aan een landweggetje langs een alternatieve route die ook wordt beschreven in het routeboekje. Dat is een mooi stuk en heel rustig wat verkeer betreft. Zien meerdere reeën. Aan het eind zit de Baille-Maille-Allee, een echte lange lindenlaan!
Na nog een paar keer kort klimmen en dalen zijn we om 15u15 bij Hotel Pension Blüchersruh in Bad Berneck. Ligt pal aan de route. Voor €98 hebben we een kamer en ontbijt. Lekker een keer wat meer luxe en een echt bed om morgen goed uitgerust aan de klim van het Fichtelgebergte te beginnen! Nou moet ik wel zeggen dat als er een camping in deze buurt was geweest, we dat ook rustig hadden gedaan, want het kamperen bevalt prima.
Kamer met balkon, groot dubbel bed, tv, lekkere douche, prima! De fietsen kunnen binnen in een halletje staan. Er is volgens ons nog één andere kamer bezet. We doen even lekker een tijdje dingen voor onszelf (Simon schaakt online en werkt aan zijn campaign, ik zoek foto's uit een maak verhalen af) en gaan douchen. Tegen 19u op de fiets (zonder bagage, wat gaat dat makkelijk!) naar het marktplein, een kilometer stroomopwaarts langs een zijriviertje van de Witte Main. Daar in restaurant Marktplatzstüberl gegeten, Simon een cordon bleu, ik spätzle met kaas. Smaakt ok, maar niet bijzonder.
Om 21u terug in het hotel, nog even bezig op onze telefoons en dan zometeen slapen! Morgen het Fichtelgebergte bedwingen, op naar 800 meter! (dit verhaal plaats ik zowaar een keer dezelfde avond, ik ben bij!)
14e fietsdag - 48 km (cum 931) - Coburg, warm, op tijd gestopt
Ik word wakker van een zingende wielewaal om half 6! Kwart voor 6 op, half 8 weg. De NLers zijn dan net op, hij maakt foto van ons, aardig.
Plan is naar camping in Lichtenfels (ruim 40 km) en evt doorfietsen naar de volgende (nog minstens 40 km) als het lekker gaat. Gister was eigenlijk net te zwaar. We zien wel.
Het eerste stuk kenmerkt zich door tegenwind, glooiende heuvels, akkerbouw en geen schaduw, maar gelukkig is het nog fris. Eerst wat grotere wegen, maar nog redelijk rustig.
Bij binnenkomen van Coburg is er een omleiding die vervolgens stuit op een afgesloten spoorovergang. Lekker dan. Gelukkig zijn de hekken verplaatsbaar en zijn we niet de enigen die er toch door gaan.
Koffie en heerlijk gebak aan de rand van het centrum bij konditorei Schubart waar ze zelf hun koffie branden en waar Simon chocolademelk moet maken door chocolade in warme melk te doen.
Coburg heeft een mooi marktplein en indrukwekkende gebouwen; rondje gelopen. Simon geniet van een echte Duitse döner ;-)
Stad uit, weer een omleiding, komen daardoor langs leuke kleine tropisch kas met vogels, oa jonge zebravinkjes.
De NLers van de camping halen ons in, doen gemiddeld 18-20 pu, maar hebben stroom. Zij gaan bij Lichtenfels verder langs de Main.
Lunch aan rand van weg in schaduw bij bos, vlak voor afdaling naar Lichtenfels. Die afdaling was heerlijk. 2x bijna 50 km/u!
Gaan in Lichtenfels toch maar naar de naar de camping, ik voel me veel beter dan gister, maar Simon heeft weer last van de warmte. Ook wel lekker om even wat rust te hebben in de middag.
Op deze camping eindelijk een keer als 1 tent aangeslagen ipv 2, daardoor de goedkoopste tot nu toe, €18. Met wifi en gratis douche, prima! Plek aan de oever van de Main. Eerst een tijdje in de schaduw gelegen. Plek voor morgen gezocht. Pension in Bad Berneck geboekt aan begin van de klim in het Fichtelgebergte. Er is in dat gebied geen camping, dus we doen een keer luxe. Zouden eigenlijk vanavond uit eten, maar het is dan handiger om dat morgen te doen.
Simon douchen, ik boodschappen. 2 supermarkten op 1 km, Netto (soort Lidl) heeft alles wat ik zoek. Eten soep, salade en soort focaccia.
Na het eten ga ik in mijn eentje nog even fietsen naar het natuurgebied aan de overkant van de rivier, er is een waterkrachtcentrale vlakbij met daarbij een doorwaadbare plek. Er roepen veel koekoeken in dat gebied. Verder wat kramsvogels, groene specht, jonge pimpelmeesjes, puttertjes. Had gehoopt op buidelmezen, maar helaas.
Nog even douchen en in de schemering naar bed.
13e fietsdag - 90 km (cum. 883) - warm, wind, hellingen, ver
6u op, 7u20 weg. Wat minder geslapen dan wenselijk is (door de harde muziek vannacht), maar we willen toch graag de hitte weer wat voor zijn en we moeten vrij ver omdat er weinig campings zijn in het gebied waar we heen gaan.
Komen al vrij snel door een dorp met een klein kasteel waar ook de kerk staat. Op de muur zijn handgrepen voor rotsklimmers en bovenaan stellages voor touwen. Zoiets zou Simon erg leuk lijken, maar zonder hulp kun je het niet gebruiken. In en rond de kerk en kasteel is veel aandacht voor vogels, er zijn nestkasten voor gierzwaluwen, een bewoond ooievaarsnest, veel kauwtjes.
Na ruim 30 km pauze aan een meeroever, daar het gister al gekochte gebak opeten (met kruisbessen, lekker fris).
Ik vind het zwaar vandaag, vooral de stukken tegen de wind in (is weer pal oost). Simon heeft minder last.
Na 45 km achterband weer lek. Vernieuwde plakker zat toch niet goed. Vervangen. Stel stromers (electrische fietsen, die zien we veel meer dan zonder stroom) wilde graag de fietspomp even lenen; gesprekje gevoerd. De man blijkt complotdenker, houdt niet meer op. Zijn vrouw probeert hem van ons weg te krijgen, lukt pas na een tijdje. Hij wordt steeds geagiteerder, raadt ons allerlei websites aan, vaccinaties zijn vergif, de boeren in Nederland worden allemaal weggepest, corona is gemaakt om de wereldbevolking te laten krimpen, etc etc etc. Nou ja, hij heeft wel mijn band goed hard opgepompt :-). Daarna geen probleem meer met mijn achterwiel. Tijdens plakken heeft Simon broodjes gesmeerd. Het gebeurde weer mooi tijdens lunchtijd.
We zijn duidelijk in een wat ander gebied en in de bovenloop van de Werra. Veel meer hellingen dan eerder; ze zijn te doen, maar wel zwaar, zeker in de hitte. In het laatste deel, nadat we de Werra hebben verlaten, is er naast een flinke klim nog wel een fijne lange afdaling in een bos.
Wielewaal gehoord. Natuurgebiedje gezien met een kudde Heck runderen en Konik paarden. Roept goede herinneringen op aan een doctoraal onderzoek begin jaren 90 in de Oostvaardersplassen met Corine en Ineke.
Uiteindelijk werd het toch een (te) lange fietsdag. Zijn pas rond half 6 op de beoogde camping. Gelukkig kunnen we er wel terecht. Bestaat grotendeels uit stacaravans op een beboste helling, maar ze hebben ook enkele open stukjes voor tenten. Kost €20, heeft basale voorzieningen, prima. Er is nog een tent, met een stel NLse 70+ fietsers. Zij volgen nu ook nog de Praagroute, maar niet tot eind, ze gaan via de Main terug naar NL. Ze nodigen ons uit voor koffie, maar ik ben te moe en Simon wil graag nog even aan zijn D&D campaign werken. Na het eten (rijst met groente en pot Indiase currysaus) nog even douchen en dan op tijd de tent in en slapen. Moe.
12e fietsdag - 78 km (cum. 793) - vroeg op, warm, lekke band
Het is gelukt om vroeg op te staan en te vertrekken: 5u30 op, 7u10 weg! Nog lekker fris en het is rustig op de weg, dus het schiet lekker op. Eerdere dagen gingen we vaak rond 40 km lunchen, nu hebben we bij 30 km net koffie gehad en zijn we pas bij de 60 toe aan lunch. Bevalt goed zo!
Onderweg vallen in het begin vooral de hoge witte heuvels op, het zijn afvalbergen uit kali mijnen. "Monte Kali" is 200m hoog. We hebben een kort gesprekje met een man die op een brug bezig is om takken uit de rivier te verwijderen en hij vertelt dat er een enorm gangenstelsel onder de heuvels is waar de kalium-erts hulp verwijderd is. En dat Hitler een goudvoorraad in de gangen bewaarde. Er is een stuk verderop een museum dat hij aanraadt. We zoeken het op, het lijkt inderdaad interessant, maar een rondleiding kost 3 uur en bijna €30 pp en aangezien we vorige zomer al iets dergelijks in een zoutmijn in Oostenrijk hebben meegemaakt, slaan we deze over.
Bij Vacha aan de overkant van de rivier is een mooie oude brug en staat een wachttoren. We waren weer ongemerkt in Hessen terecht gekomen en steken nu de voormalige landsgrens weer over, terug naar Thüringen.
In Bad Salzungen is een pad afgesloten waarna we proberen de juiste weg via een trap omhoog te bereiken. Dat blijkt echter wat te steil en de fiets wat te zwaar, zelfs voor 2 personen. Dan maar een stukje omfietsen. Helaas heb ik vrij snel daarna ineens een lekke achterband, de eerste lekke band deze vakantie. Het blijken twee kleine scheurtjes. De plakkers die bij de fiets van Loes horen, zijn wel wat oud, maar werken nog wel. Het kleine pompje doet het ook goed. Terwijl ik plak, smeert Simon wat broodjes voor de lunch, daar waren we toch net aan toe.
De route gaat vandaag regelmatig over fiets- en karrepaden langs bosranden en moerasgebieden. We komen weinig fietsers tegen. Roodmus gehoord! Is een soort die in Nederland weinig voorkomt, maar ik ken het geluid uit Zweden. De app Merlin bevestigt mijn vermoeden. Handige app om vogelgeluiden te herkennen, aanrader.
We hebben een camping op het oog aan een meer om te kunnen zwemmen; we zijn deze echter voorbij gefietst, 9 km verder is er nog zo één. Zijn daar ook half 4, mooi op tijd. Ziet er goed uit. Kost €24, met wifi en badstrand. Kunnen op een mooi smal strookje in de schaduw tussen twee bomenranden staan, naast de rivier. Prima! Simon gaat meteen zwemmen, ik zet de tenten neer en pomp luchtbedjes op.
Als ik weg wil om boodschappen te doen, blijkt mijn band toch weer plat. Eén van de oude plakkers zat niet helemaal vast, ik heb hem vervangen door een nieuwe uit het setje dat ik voor vertrek nog had gekocht. Beter.
Uiteindelijk hebben we vrij laat gegeten (tegen 21u pas), ik had wat moeite met kiezen in de grote supermarkt en was dus lang weg en Simon kookt nog niet zo snel.
Helaas zit er aan deze mooie camping toch een nadeel: hele harde muziek. In de middag was er al wat bij eoa sporttoernooi, daarna bij een gebouw aan de andere kant van de rivier. Lijkt een groot feest, er is later ook nog vuurwerk. Een DJ praat de boel aan elkaar. Het is een afwisselend repertoire met best leuke oudere nummers van ABBA ed, maar ook zoetsappige Duitse meezingers. En het gaat door tot minstens 1 uur in de nacht.... Heb van de nood een deugd gemaakt door enkele leuke nummers die ik niet kende te identificeren (met een muziek-herken-app van Google). Zo een mooi DDR nummer (Am Fenster) gevonden van de band City. Ga ik nog eens vaker naar luisteren.
In de avond nog meer pech, mijn luchtbedje lijkt lek. Ik heb de noodmat gepakt (aluminium, alleen voor isolatie), maar toch ook mijn matrasje nog een keer opgepompt in de hoop een lek te vinden en te kunnen plakken. Raar genoeg blijft hij vol. Misschien zat het ventiel niet goed dicht. Uiteindelijk tegen 1 uur in slaap gevallen.
Rustdag, bus naar Eisenach, Wartburg, Bach huis
Zouden voor 7u op, maar heb de wekker niet gemerkt en werd om 8u wakker. Bus gaat om 8u26, beetje haasten en ontbijt meenemen en dan lukt het. Om 9u in Eisenach, lekker makkelijk zo! Eerst kijken wanneer de bus terug gaat: 1x per uur om 20 voor. Dan naar de Wartburg. Die ligt bijna 200 meter hoger op een rots, flinke klim! Laatste stuk in de zon, het is al best warm. Zijn blij dat we niet zijn gaan fietsen.
Rondleiding door de zalen van de burcht met Duitse gids, maar we hebben een Nederlandse vertaling in een folder, dus prima te doen. Indrukwekkende ruimtes! De burcht is al gebouwd rond 1080 en heeft nooit een rol gespeeld in strijd, maar wel in andere belangrijke gebeurtenissen. Er wordt vooral aandacht besteed aan twee bewoners. Ten eerste de voor mij onbekende heilige Elizabeth. Zij woonde er van haar 4e in 1211 omdat ze was uitgehuwelijkt aan de zoon van de landgraaf. Ze viel op door haar opofferende inzet voor armen en ziekten. Is gestorven in 1231 in een klooster in Marburg (daar moest ze heen toen haar man was omgekomen bij een kruistocht) en werd 4 jaar later heilig verklaard. De andere bekende bewoner was Luther die er in 1521 een tijd zijn toevlucht zocht toen hij niet meer gewenst was door de paus en de keizer. Hij vertaalde er de bijbel naar Duits. Nog een andere gebeurtenis in de Wartburg is een studentenbijeenkomst in 1817 die het begin was van de democratie in Duitsland.
Het kasteel is in de loop van de eeuwen uitgebreid en opgeleukt. Er is een zaal waarvan de wanden en plafond in 1902 volledig zijn bedekt met mozaïek. Er is een galerij waar het levensverhaal van Elizabeth in 1855 op muurschilderingen is afgebeeld. Dezelfde schilder, Moritz von Schwind, heeft ook van twee andere zalen alle muren beschilderd. Samen met de rijk versierde pilaren in elke zaal geeft het een rijke indruk. Bijzonder!
Hierna dalen we weer af naar de stad. Ook afdalen is best vermoeiend! We hebben best trek en dorst, maar kunnen rond de markt niet echt een restaurant vinden dat ons qua prijs en aanbod bevalt. We eten wat koekjes en drinken water en gaan dan eerst naar het Bach huis, halen later wel eten bij de supermarkt vlakbij het busstation. In het Bach huis beginnen we met een demonstratie van diverse toetseninstrumenten waarop een pianist korte stukken speelt. Mooi. Daarna een expositie over het leven van Bach (hij is in Eisenach geboren in 1685), zijn tijd, muziek, instrumenten. Mocht ik nog weer eens in Eisenach komen, dan wil ik hier nog wel wat langer heen, maar voor nu was een kort bezoek ook prima.
We hadden in ons hoofd om nog een stukje verder te fietsen vanmiddag, maar het is behoorlijk warm en onze benen zijn moe van de afgelopen dagen en de klim naar de Wartburg. We halen proviand voor vandaag en morgenochtend bij een enorme supermarkt (echt té groot, we kunnen niks vinden) en dan de bus terug. Zijn tegen half 4 op de camping en doen de rest van de dag lekker rustig aan. Ik probeer weer wat foto's te uploaden (gaat hier, ondanks goed bereik, toch matig) en schrijf verhalen. We eten salade en soep. Bij gebrek aan een grote slabak, doen we het in de opvouwbare afwasteil.
11e fietsdag - 40 km (cum. 715) - Werraradweg, rust middag
Hoeven vandaag niet zo ver, 40 km. Doel is Hörschel wat pal ten westen van Eisenach ligt, een stad waar ik graag heen wil omdat Johann Sebastiaan Bach er is geboren. Er staat op de kaart een camping van een kanoclub, maar het is wat vaag of die er nog is. We zien wel.
Voor vertrek nog even wat foto's gemaakt van bijzonderheden op de camping in Altenburschla zoals de pee-pee-wagen (met urinoirs) en de grote buizen die de kranen zijn bij de afwasplek. Leuke, creatieve manieren om gewone dingen net wat leuker te maken. Het onthouden waard!
De route gaat meestal vlak langs de Werra, soms iets er vanaf waarbij we dan meestal kort moeten klimmen. Goed te doen. Prima fietspaden, stevige bospaden en kleine weggetjes. 2x een stuk met mooie steile rotswanden, Simon klimt nog weer wat. Ik hoor raven. We steken ook weer de voormalige grens met de DDR over, maar zien nu geen borden oid omdat we op een kleine zijweg fietsen. Blijven vanaf nu een tijdje in Thüringen.
Om half 3 op de camping in Hörschel die er gelukkig gewoon nog is. Wel een druk viaduct van een snelweg en een spoorlijn vlakbij, maar verder lijkt het prima. Vooral Simon had wat last van de warmte, is blij met schaduw en een koude rivier om misschien in af te koelen. Je moet er bellen naar beheerders om je aan te melden. Ik bel het eerste nummer en spreek een antwoordapparaat in. Lijkt me voldoende. Later blijkt dat ik toch de andere nummers ook had moeten proberen, de beheerster die er het meest is, was onaangenaam verrast dat wij er zomaar stonden. Ze ontdooit gelukkig snel. Kost €22 voor 1 nacht. En daarvoor krijgen we vrijwel alles wat we nodig hebben op een camping: schaduw, overdekte picknicktafel, goede douche, afwasplek, wc en stopcontact om spullen te laden. Er is alleen geen wifi. De 4G doet het hier wel vrij aardig. We hebben de tenten onder een lage brede boom gezet zodat we zoveel mogelijk schaduw hebben. De rivier blijkt wat té koud, zelfs voor Simon, maar met de voeten in het water is ook al wel lekker. Er vliegen beekjuffers en een rode wouw.
De rest van de middag doen we rustig aan. Simon is bezig een campaign te maken voor Dungeons & Dragons en is daarvoor een landkaart aan het tekenen. Ik probeer foto's te uploaden, maar de 4G is blijkbaar niet helemaal genoeg. Later weer proberen. Ik wandel nog even naar het dorp, daar is het begin van de Rennsteig, een (blijkbaar) heel bekende Duitse wandelroute. Ik denk net zoiets als het Pieterpad. Aan het begin staat een paal met allemaal versleten wandelschoenen. Ik zie ook een bushalte waar 1x per uur een bus naar Eisenach vertrekt. Dat scheelt ons 2x 10 km fietsen met de 2 pittige hellingen die het routeboekje aangeeft. Lijkt Simon ook een goed plan!
Simon maakt het eten klaar dit keer, spätzle met kaas uit een zakje, groenten en worstjes. Is voor hem voor het eerst dat hij kookt met 1 gammel pitje en kleine pannen. Het vergt wat meer planning en handigheid. Leert hij wel.
Redelijk op tijd de tent in, wekker op half 7 omdat we vroeg naar Eisenach willen.
